Storm
onbezorgd kabbelde mijn bootje
rustig op die zee
uit het niets
een eindeloos lijkende storm
donder, bliksem, huizenhoge golven
mijn bootje dreigt te kapsijzen
een wanhopig geschreeuw om hulp
maar niemand blijkt het te horen.
rustig op die zee
uit het niets
een eindeloos lijkende storm
donder, bliksem, huizenhoge golven
mijn bootje dreigt te kapsijzen
een wanhopig geschreeuw om hulp
maar niemand blijkt het te horen.
Reacties op dit gedicht
| soesa: | Woensdag, augustus 14, 2002 17:29 |
| erg mooi geschreven, maar aan alle stormen komt een eind en dan is het water weer rustig, ik hoop dat je bootje tegen die tijd nog heel is! Kus soesa | |
| friedel: | Woensdag, augustus 14, 2002 17:12 |
| mooi geschreven!! | |
| trenke charlotte: | Woensdag, augustus 14, 2002 17:04 |
| Wel als je het hier neerschrijft, hoor. U riep? Trenke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WolfCry | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||