onzeker
ik stond daar en jij keek niet naar mij
maar in gedachten was jij allang heel dichtbij
ik droomde
ik hoopte
ik verlangde
ik geloofde
maar zonder te weten dat jij
al die dingen ook dacht van mij
een kus
een verlangen
een zoen
open armen
beide geen lef om te vragen
beide geen lef om te spreken
GVD WAAROM BEN IK ZO VERLEGEN?
maar in gedachten was jij allang heel dichtbij
ik droomde
ik hoopte
ik verlangde
ik geloofde
maar zonder te weten dat jij
al die dingen ook dacht van mij
een kus
een verlangen
een zoen
open armen
beide geen lef om te vragen
beide geen lef om te spreken
GVD WAAROM BEN IK ZO VERLEGEN?
Reacties op dit gedicht
| BrokenElf: | Woensdag, december 17, 2003 13:20 |
| Gedverderrie =( Verlegen zijn is zown onwijs grote handicap =( Je leert er vast wel overheen komen meisjuh!! Weet ik zeker I Know the feeling Ik ben zelfs nog verlegen ALS ik een vriend heb =S Hoe sneu kan je zijn =( |
|
| Lieke Ambagts: | Woensdag, februari 07, 2001 21:58 |
| ja.... das balen. Probleem heb ik ook af en toe maar zet jezelf er over heen. Sterkte ermee | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marleen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||