Jakhalzen in het paradijs
Je hoort ze in het duister
als een oorverdovend gelfuister
ze komen naar je toe
ze komen op je af
durf weg te rennen ook al maakt dat je laf
vluchten heeft eigelijk geen zin
maar wachten druist tegen je gevoel in.
wees sterk
verbreek het gefluister
loop rustig weg en luister
draai niet om kijk nooit in het duister
want ze liggen als jakhalzen op de loer
en het is nog een moeizame reis
naar het eeuwege paradijs.
inkognito 13-09-00
P.s. voor dat er verwarring ontstaat dit gedicht is geschreven ternagedachtenis aan het zinloos geweld (welk geweld is niet zinloos, maarja)
en met het eeuwige paradijs wordt niet de dood bedoelt maar juist een vredige sameleving waar in iedereen zich zelf kan zijn.
als een oorverdovend gelfuister
ze komen naar je toe
ze komen op je af
durf weg te rennen ook al maakt dat je laf
vluchten heeft eigelijk geen zin
maar wachten druist tegen je gevoel in.
wees sterk
verbreek het gefluister
loop rustig weg en luister
draai niet om kijk nooit in het duister
want ze liggen als jakhalzen op de loer
en het is nog een moeizame reis
naar het eeuwege paradijs.
inkognito 13-09-00
P.s. voor dat er verwarring ontstaat dit gedicht is geschreven ternagedachtenis aan het zinloos geweld (welk geweld is niet zinloos, maarja)
en met het eeuwige paradijs wordt niet de dood bedoelt maar juist een vredige sameleving waar in iedereen zich zelf kan zijn.
Reacties op dit gedicht
| inkognito: | Donderdag, augustus 15, 2002 23:14 |
| bedankt voor jullie reacties, het is inderdaat een somber gedicht, maar geweld is ook een somber iets. onbegrijpelijk, onvergefelijk, onverdragelijk maar vooral somber, bedankt voor het begrip! |
|
| Erna Muermans: | Donderdag, augustus 15, 2002 11:54 |
| somber geschreven... geweld heel somser verwoord... mooi weergegeven van dit gevoel Erna |
|
| Johan Bovyn: | Donderdag, augustus 15, 2002 08:40 |
| Een somber gedicht. Soms is de Aanval toch wel de beste Verdediging. En jakhalzen rijmt op kokhalzen. Dan moet je door de kots heenlopen: erop af! | |
| waterval: | Donderdag, augustus 15, 2002 02:56 |
| GEWELD IS ALTIJD ZINLOOS... zet de schijnwerpers maar op die woorden....misschien dat men ze leest.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: inkognito | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||