Jij.
Jij.
Jij was de drijfveer achter mijn bestaan.
Waarom, ben je bij mij weg gegaan.
Ik die zoveel van je hield en nog steeds houd.
En nu, lijk ik wel een stuk drijfhout.
Stroom met de grote stroom mee.
Maar heb ook geen idee, waar ik eindigen zal.
Als ik maar niet, nog verder terug val.
Maar ik zal mezelf eerst weer helemaal moeten hervinden.
Voordat aan wat nieuws zal kunnen beginnen.
Dat gaat bij mij nu eenmaal niet zo snel.
Maar overleven, zal ik dat wel?
02-01-2001.
Jij was de drijfveer achter mijn bestaan.
Waarom, ben je bij mij weg gegaan.
Ik die zoveel van je hield en nog steeds houd.
En nu, lijk ik wel een stuk drijfhout.
Stroom met de grote stroom mee.
Maar heb ook geen idee, waar ik eindigen zal.
Als ik maar niet, nog verder terug val.
Maar ik zal mezelf eerst weer helemaal moeten hervinden.
Voordat aan wat nieuws zal kunnen beginnen.
Dat gaat bij mij nu eenmaal niet zo snel.
Maar overleven, zal ik dat wel?
02-01-2001.
Reacties op dit gedicht
| weddingsingertje: | Woensdag, januari 03, 2001 08:39 |
| natuurlijk overleef je het wel... En als je even niet meer weet hoe dan dan wel moet, kan je hier nog altijd omhulp vragen... | |
| Joyce: | Woensdag, januari 03, 2001 07:32 |
| overleven doe je wel...ik weet alleen niet hoeveel je zal moeten lijden voordat je het overleefd hebt...maar ik weet zeker dat je sterk genoeg bent om het te overleven...en als het je niet lukt in je eentje....ik ben er...just in case......sterkte liefs Joycie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Emiel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||