Even...
Kon ik je maar in mijn armen leggen
al was het maar voor even.
dan kon ik jou met gans mijn hart zeggen
dat ik alleen met jou kan leven.
Ik zou je liefhebben en nooit haten
en samen zouden we genieten van elkaars genegenheid
Ik zou je kussen en nooit loslaten
voor eeuwig en altijd.
Maar jij zit daar en ik hier
zo ver weg en toch zo diep in mijn hart.
allebei maken we vrienden en plezier
maar niets kan tippen aan jouw smart.
Ik bijt op mijn tong en op mijn lip
wat mijn gevoelens iets wat bedaard.
maar onthoud vooral deze tip:
Als iets pijn doet, is het het zeker waard!
al was het maar voor even.
dan kon ik jou met gans mijn hart zeggen
dat ik alleen met jou kan leven.
Ik zou je liefhebben en nooit haten
en samen zouden we genieten van elkaars genegenheid
Ik zou je kussen en nooit loslaten
voor eeuwig en altijd.
Maar jij zit daar en ik hier
zo ver weg en toch zo diep in mijn hart.
allebei maken we vrienden en plezier
maar niets kan tippen aan jouw smart.
Ik bijt op mijn tong en op mijn lip
wat mijn gevoelens iets wat bedaard.
maar onthoud vooral deze tip:
Als iets pijn doet, is het het zeker waard!
Reacties op dit gedicht
| Yentlke: | Dinsdag, augustus 27, 2002 14:28 |
| heel mooi geschreven vind ik dit! echt waar, t beschrijft wat ik ook voel, echt heel mooi! xxx |
|
| Tine Vanhaevre: | Vrijdag, augustus 16, 2002 18:07 |
| knap zene, gij kunt zelfs gevoelens die ik heel sterk voel verwoorden zoals da ik ze voel. Kwil u nooit kwijt, besef da goe hé xxx Tine |
|
| *Angel*: | Vrijdag, augustus 16, 2002 12:49 |
| Heel mooi geschreven! :) ...:: KuszZz ::... *Angel* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pieter Verbert | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||