je bent als een bloesem
Soms ben ik bang je te verliezen
Als een zandkorrel in de woestijn
Een zandkorrel die uit je handen glipt
En je nooit meer terug vind
Maar dan opeens ben je er weer
Met je lieve woordjes
En kleine kusjes
Dan weet ik dat ik je niet moet vergelijken met een zandkorrel
Maar met een bloesem
Eentje dat je nooit meer kwijt raakt
Want na de winter is het er toch weer
Als een zandkorrel in de woestijn
Een zandkorrel die uit je handen glipt
En je nooit meer terug vind
Maar dan opeens ben je er weer
Met je lieve woordjes
En kleine kusjes
Dan weet ik dat ik je niet moet vergelijken met een zandkorrel
Maar met een bloesem
Eentje dat je nooit meer kwijt raakt
Want na de winter is het er toch weer
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Vrijdag, augustus 16, 2002 14:35 |
| Na de winterslaap... (en, het is belangrijk als je geen elektrische deken bezit, dicht tegen elkaar aan te liggen) | |
Over dit gedicht
| Auteur: roderoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||