Hier wil ik stoppen.
Rood
dat is
halt houden,
nooit meer terug.
Rood
dat is
razendsnel redeneren,
nu snel vlug.
Rood
dat is
schreien inwendig,
schuilen in tranen,
van stil geluk.
Rood
dat is
toch trouw blijven,
ondanks de druk.
Rood
dat is
innig verbonden blijven,
aan jouw geluk.
poema
Reacties op dit gedicht
| Elke: | Vrijdag, maart 02, 2001 15:29 |
| Poema, ik dacht eigenlijk dat je na de eerste regel zou stoppen. Rood! | |
| joëlle: | Dinsdag, februari 20, 2001 22:10 |
| Rood is ook de kleur van de liefde dus de kleur van jouw woorden | |
| soraya: | Vrijdag, februari 16, 2001 20:58 |
| dit is mooi | |
| : | Zondag, februari 04, 2001 20:47 |
| ik vind het echt nergens op slaan kan je niks beters bedenken!!!!!!!!!!POEMA wat is dat nou weer voor een naam | |
| mark Willems: | Donderdag, januari 25, 2001 16:03 |
| mooi... dat is rood in dit gedicht. | |
| Firebolt: | Woensdag, januari 03, 2001 12:31 |
| Inderdaad... heel mooi..... | |
| ilona: | Woensdag, januari 03, 2001 10:16 |
| heel erg mooi omschreven....... | |
