rust
*Achtervolgd door een herinnering.
Ze volgt me en blijft me volgen.
Ik vlucht.
Maar word moe.
Ik kan niet meer.
Ik geef op en kies voor de korte pijn.
Rust.
Eindelijk rust.
Eeuwige rust.
Ze volgt me en blijft me volgen.
Ik vlucht.
Maar word moe.
Ik kan niet meer.
Ik geef op en kies voor de korte pijn.
Rust.
Eindelijk rust.
Eeuwige rust.
Reacties op dit gedicht
| *OnZeKeR*: | Dinsdag, mei 09, 2006 18:13 |
| heej, mooi gedicht. Zie mezelf erin. Mooi verwoord ook;) Maar probeer niet op te geven! Ik probeer het ook kusjes mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: annekeuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||