verkeerde stappen
onbewust loop ik in de stappen,
die ik eerder heb betereden,
bega steeds dezelfde fout,
die ik dacht te hebben vermeden,
Het is een bad met drijfzand,
dat mijn voeten omringt,
bedrijgd me telkens met liefde,
die langzaam in me dringt,
Hoe ik ook op mijn knieën lig te smeken,
liefde neemt telkens voor me besluit,
verminkt mijn hart en ziel,
en haalt me daar telkens weer uit,
Reacties op dit gedicht
| roswitha: | Vrijdag, februari 07, 2003 14:57 |
| mooi... | |
| inkognito: | Maandag, augustus 19, 2002 10:27 |
| Dit is weer zo'n prachtig gedicht. Hoe doe je dat toch? (maakt eigelijk niet uit als je er maar mee door gaat!) Kussie Roel |
|
| Hugo Serwy: | Zondag, augustus 18, 2002 23:18 |
| Weer een erg mooi gedicht! Ik heb eens ergens gelezen dat je in drijfzand niet kan verdrinken... Ooit vind je wel een oase met een onuitputtelijke bron van liefde! Groetjes en veel liefs, Hugo. |
|
| Jacobs Ivan: | Zondag, augustus 18, 2002 23:08 |
| heeeeeel mooi gedicht !! | |
| DeZevendeHemel: | Zondag, augustus 18, 2002 13:54 |
| Vooral het begin vind ik heel sterk geschreven! Mooi zo! Groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||