Ik heb nog hoop
Ik kon het weer niet laten,
ik zou mezelf erom gaan haten.
Ik heb hem weer gevraagd om langs te komen,
net zoals dat gebeurd in al mijn dromen.
Hij heeft gelukkig weer "ja" gezegd,
dus de liefde bij hem bestaat nog echt.
We zullen weer samen de liefde bedrijven,
hoop niet dat hij weer een mail zal schrijven.
Mijn vrienden zeggen dat ik het niet moet doen,
maar mijn hart zegt kijk naar de tijd van toen.
Toen, ja toen hij me die belofte heeft gedaan,
dat wij samen de toekomst in zouden gaan.
Ik heb de hoop nog niet opgegeven,
omdat ik onze liefde nog een kans wil geven.
Mijn liefde voor hem kan ik niet doven,
weet ook dat hij me niets zal beloven.
Maar ooit zal mijn tijd komen,
dat we samen zijn net als in mijn dromen.
Waarom kon ik het niet laten,
waarom kan ik hem niet haten.
Ik weet het, het doet straks weer z`on pijn,
als hij weggaat om weer bij zijn vrouw te zijn.
(Ik zou graag in kontakt komen met vrouwen die dit meemaken of meegemaakt hebben, om te weten te komen hoe zij met met dit probleem zijn omgegaan, mail me.)
ik zou mezelf erom gaan haten.
Ik heb hem weer gevraagd om langs te komen,
net zoals dat gebeurd in al mijn dromen.
Hij heeft gelukkig weer "ja" gezegd,
dus de liefde bij hem bestaat nog echt.
We zullen weer samen de liefde bedrijven,
hoop niet dat hij weer een mail zal schrijven.
Mijn vrienden zeggen dat ik het niet moet doen,
maar mijn hart zegt kijk naar de tijd van toen.
Toen, ja toen hij me die belofte heeft gedaan,
dat wij samen de toekomst in zouden gaan.
Ik heb de hoop nog niet opgegeven,
omdat ik onze liefde nog een kans wil geven.
Mijn liefde voor hem kan ik niet doven,
weet ook dat hij me niets zal beloven.
Maar ooit zal mijn tijd komen,
dat we samen zijn net als in mijn dromen.
Waarom kon ik het niet laten,
waarom kan ik hem niet haten.
Ik weet het, het doet straks weer z`on pijn,
als hij weggaat om weer bij zijn vrouw te zijn.
(Ik zou graag in kontakt komen met vrouwen die dit meemaken of meegemaakt hebben, om te weten te komen hoe zij met met dit probleem zijn omgegaan, mail me.)
Reacties op dit gedicht
| Charlotte: | Donderdag, januari 03, 2002 23:50 |
| tjah... ik ben eigenlijk 18 maar toch... ik heb ook veel om een jongen gegeven en telkens terug komen en jij vind het stiekem niet erg... want ja... je houd van hem... en dan even later verlaat hij je weer, weer die vreselijke pijn... echt een tip... als je zeker weet dat hij niks kan "beloven" voor in de toekomst, laat hem gaan, ook al heb je er nu spijt van en zoveel pijn. het is beter echt waar.. het is dat ik nog jong ben (niet verkeerd bedoeld) maar stel ik was ouder geweest... wat zou ik d | |
| Charlotte: | Donderdag, januari 03, 2002 23:46 |
| Bert: | Vrijdag, april 27, 2001 21:31 |
| Als jongen moeiklijk om op te reageren, maar ik zou echt opletten wat ik doe... Die man heeft een familie... Denk aan hen... Geef jezelf korte pijn, en geef zijn vrouw, eeuwige liefde... Sorry -Bert- |
|
| duiveltje: | Zaterdag, maart 10, 2001 15:36 |
| Cyntia Ik vind het een heel mooi. Omdat ik bijna hetzelfde meemaak alleen heeft mijn ex-vriend geen vrouw ,maar ben ik nog jong en hij ook ik hoop hem ooit weer terug te krijgen groetjes mij |
|
| yvette: | Woensdag, februari 14, 2001 14:40 |
| hoi Cinthia,een prachtig gedicht en ik kan erover meepraten.ik nam ook altijd weer contact op en hij kwam ook altijd weer terug.zo ook nu.ik ben nu 4 maanden zwanger met de twijvel of het van hem is.een dna moet dit uitwijzen.ik hoop het zo.inmiddels zijn we weer eens 4 maanden bijelkaar.het gaat gelukkig goed.de reden waarom ik altijd terug bij hem ging is omdat het die 7 jaar ook altijd goed was.ik kan hem nooit meer vergeten,en weet precies hoe jij je voelt.groetjes yvette. | |
| Anita: | Maandag, januari 29, 2001 12:39 |
| Ik heb in dezelfde situatie gezeten, helaas. Na 2 jaar heb ik hem gedwongen te kiezen, en ging hij ondanks alle beloften terug naar zijn vrouw. Pas dus op dat je je niet laat gebruiken. | |
| ilona: | Donderdag, januari 04, 2001 08:19 |
| zo herkenbaar....betrek het niet op mezelf maar zie t bij mensen om me heen....gevoel is nu eenmaal iets wat je onder controle moet krijgen...en als gevoel de overhand neemt...tja....dan kun je er niets meer aan doen...daarom zijn we mens toch? | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cynthia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||