De Dood
Ik ben nog nooit
naar zijn graf gegaan
Is dat fout? Nee
Ik voel het anders
Ik weet zeker
dat ik hem niet vind
op dat kerkhof daar
in die ijsige koude wind
Maar wel voel ik
zijn aanwezigheid
waar we samen waren
in die oude tijd
Toch is het
of hij naast me staat
of ik hem spreken kan,
vragen kan om raad
Ik vind dat hij het
dichtste bij me is
als ik troost zoek
in mijn droefenis
Maar is er eens een dag
mooi en goed geweest,
juist dan mis ik hem,
dan mis ik hem het meest
naar zijn graf gegaan
Is dat fout? Nee
Ik voel het anders
Ik weet zeker
dat ik hem niet vind
op dat kerkhof daar
in die ijsige koude wind
Maar wel voel ik
zijn aanwezigheid
waar we samen waren
in die oude tijd
Toch is het
of hij naast me staat
of ik hem spreken kan,
vragen kan om raad
Ik vind dat hij het
dichtste bij me is
als ik troost zoek
in mijn droefenis
Maar is er eens een dag
mooi en goed geweest,
juist dan mis ik hem,
dan mis ik hem het meest
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 22, 2002 00:35 |
| een bestaand thema omgezet in je eigen woorden. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tamara Joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||