Water
Je plant een roos in mijn hart
die bloeit van liefde.
Met bladeren die nooit verwelken
Je danst als dauwdruppels
glijdend van een vallend eikenblad
dat neerstrijkt als een boot op het water.
Een boot die ons meevoert
naar het einde van de rivier
waar de zee ontspringt.
die bloeit van liefde.
Met bladeren die nooit verwelken
Je danst als dauwdruppels
glijdend van een vallend eikenblad
dat neerstrijkt als een boot op het water.
Een boot die ons meevoert
naar het einde van de rivier
waar de zee ontspringt.
Reacties op dit gedicht
| ellentje de vleeschouwer: | Zondag, augustus 25, 2002 12:56 |
| Oh dit is echt een heel mooi gedichtje ... Ik ken dit gevoel maar al te goed ... Nog veel geluk hé in de LIEFDE BIG kissies Ellentje -xXx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ruben Lagatie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||