eindelijk de eerste zwangerschap is er
voor de vlokken test rijden we ver
alles is er normaal
en we komen in een zaal
de vlokken komen goed eruit
en we zien de kleine spruit
na al de testen komt het verlossende woord
dit kind heeft niets wat haar stoort
het meissie is nu negen jaar
ging alles maar zo was het maar waar
na drie foute zwangerschappen op een rij
waren wij als ouders niet meer blij
zou het dan nooit meer lukken
gaat onze droom op in stukken
helaas het is wel weer zo
de volgende 2 waren weer no
en eindelijk was de zesde wel weer goed
en de vlokkentest ging zoals het moet
maar plots kwam daar het verdriet
bij de bevalling deed het hartje het niet
mijn zoon werd dood geboren
en onze droom ging verloren
de pijn die je voelde was intens
je wordt meteen een ander mens
ik heb gehuild drie dagen lang
en steeds weer werd ik bang
om mijn enigste kind te verliezen
maar wat heb ik te kiezen
het leven maakt een mens zo hard
en er is dan geen gedeelde smart
ieder heeft zijn eigen plek
geeft alles zijn eigen stek
ik kijk naar mijn dochter liggend in bed
haar oogjes geven mij toch pret
maar samen kijkend naar het sterren licht
zien wij soms mijn zoons en haar broers gezicht
voor ons beide zal andy blijven bestaan
en nooit uit ons hartje gaan