Toen de pianist die bekende melodie
Op de piano tingelde
En de sigarettenrook langzaam
Naar het plafond toe kringelde
Dacht ik terug aan ons twee
Enige tijd geleden
Samen in dit café

Daar gezeten in die hoek
Jij in die zwarte broek
En dat witte hemd
Ik als een wild dier
Door jouw liefde getemd

We praatten over vanalles
Van sport tot t.v.
De tijd is voorbij gevlogen
En jij ging met die tijd mee

Nu zit ik hier alleen
Eenzaam aan de bar
Waarom moest je van me heen
En raakte m'n leven in de war?

Kon ik je nog maar één keer in het echt zien
Zoals ik je nu in gedachten zie
Een herinnering aan een verloren misschien
Bij het horen van deze bekende melodie