Zeepbellen
Alle kleuren
van de
regenboog,
weerspiegelen hen,
ginds, hoog,
zwevend in de
lucht.
Een ingehouden
zucht,
vol van bewondering
ontsnapt een
kinderhart.
Als in een ban
gehouden macht,
om het magische
kleinzalige niet, vol
tovermooie kracht.
en één voor één
spatten ze voor hun
ogen uiteen.
Onbereikbaar ver,
zoals een vallende ster.
Verdwijnend in
het niet,
vol zeepbellen-
verdriet!
van de
regenboog,
weerspiegelen hen,
ginds, hoog,
zwevend in de
lucht.
Een ingehouden
zucht,
vol van bewondering
ontsnapt een
kinderhart.
Als in een ban
gehouden macht,
om het magische
kleinzalige niet, vol
tovermooie kracht.
en één voor één
spatten ze voor hun
ogen uiteen.
Onbereikbaar ver,
zoals een vallende ster.
Verdwijnend in
het niet,
vol zeepbellen-
verdriet!
Reacties op dit gedicht
| kippie: | Woensdag, augustus 21, 2002 19:19 |
| bolleke(superwoman), ik voel me meteen terug kinds :) het einde is een beetje triest maar toch een mooi gedicht!!! roodje19- xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~bolleke~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||