Ik
Vrolijk als ik ben
Altijd met een lach
Steeds goed gezind
Maar nu even niet
Laat me alleen
Genieten van mijn verdriet
Tranen laten vloeien
De pijn uit m’n hart bannen
Geen hoop meer
Niet meer lachen zoals ik graag doe
Niet meer genieten van het vrolijke
Want ik heb niets meer om te genieten
Enkel om bij te huilen
Mijn ziel ben ik verloren
Alleen moet ik nu verder
Hoe? Weet ik nog niet
Of het me zal lukken
Zien we nog wel
Over dit gedicht
| Auteur: Passero | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||