*uitdaging: geen ogen om te zien
geen ogen om te zien
geen ogen om te zien
geen oren om te horen
nu je zo rustig slaapt
ga ik je echt niet storen
voelen kun je nog
maar je oogjes zijn nu blind
je kunt er niets aan doen
slaap zacht, m'n lieve kind
na dat erge ongeluk
geen mams of papsie meer
je moet nu alleen verder
jij en je knuffelbeer
slaap nu maar zacht, lief kindje
morgen weer een nieuwe dag
je bent een klein doorzettertje
verslaat de pijn met een lach
Reacties op dit gedicht
| ~Marina~: | Vrijdag, augustus 23, 2002 20:59 |
| uitdaging met een 10 voldaan! op naar de volgende ;-)) |
|
| Ana (stacia): | Vrijdag, augustus 23, 2002 15:53 |
| Heel gevoelig en zacht geschreven naar het kindje toe. Mooi! liefs ana |
|
| friedel: | Vrijdag, augustus 23, 2002 15:52 |
| 't is fictie... maar het zal vast wel echt gebeuren... | |
| flyingbabe: | Vrijdag, augustus 23, 2002 15:49 |
| erg voor dat joch, lief gedicht....zolang het maar blijft doorzetten...mooi!! liefs, babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Friedel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||