Zachtjes sluipt het schemer de duisternis in,
simultaan met het silhouette van de bergen.
De avondzon verdwijnt..., vredig achter de horizon.
Antilopen rennen over de prairi,
zielen die vrij zijn.
Een nacht zo warm, sterren zo helder,
de stilte overheerst....

Een oplaaiend kampvuur verstoort het ritme van de nacht,
De dansende vlammenzee vechtend tegen het donker.
Onbewegelijk stil overzie je dit heerlijke schouwspel,
Een meesterlijk gevoel heeft je bevangen,
hier kun je vrij zijn en verlangen.

Een put hoeft geen ravijn te zijn,
een heuvel geen berg.
Je leven geen vlucht zonder bestemming,
ook ik heb je lief, leef met je mee.
Laat je leiden door je ziel,
je gevoel doet de rest.

Tot in Bodiswahé.....