Ik zit vast...
Ik zit vast
tussen ja en nee,
ik zou graag zeggen,
ik ga met je mee.
Ik zit vast
tussen hemel en hel,
en kan de keuze niet maken,
hopelijk komt de verlossing snel.
Ik zit vast,
en weet niet waarheen,
het liefst zou ik verdergaan,
maar toch blijf ik staan, heel alleen.
Ik zit vast,
en vraag me af,
welke kant moet ik uit,
wat ik ook doe of zeg,
ik kan niet komen tot een besluit.
Ik zit vast,
en weet heel goed,
hoeveel pijn het me vanbinnen doet,
nu ik jou terugzag,
en helemaal niet meer van je houden mag.
Ik zit vast,
hoge muren rondom mij,
en niemand, die me beloven kan,
ooit gaat dit voorbij.
Ik zit vast,
en kan miljoenen redenen geven,
maar pas als ik vrij ben,
zal ik kunnen verdergaan met leven...
Reacties op dit gedicht
| Randolf: | Maandag, augustus 26, 2002 13:40 |
| Zeer herkenbaar zelfs. De muren zullen verweren en er zullen langzaam openingen ontstaan. Gun jezelf die tijd. Strekte !!! xxx Randolf | |
| Miracle: | Zaterdag, augustus 24, 2002 20:20 |
| mooi!!!! ik begrijp je helemaal. Ik zit zelf ook een beetje vast tussen mijzelf en mij... dit is erg herkenbaar! Mooi! | |
| dammage: | Zaterdag, augustus 24, 2002 12:53 |
| het leven is geen wandel traject dat je in een trek moet afleggen neem rustpauzes, om de afgelegde weg eens rustig te bekijken blijf even stilstaan alvorens verder tegaan |
|
| witchcraft: | Zaterdag, augustus 24, 2002 12:31 |
| heel erg mooi geschreven. ik weet hoe het voelt. ik kan je niet beloven dat het over gaat, maar probeer verder te leven. er zijn zoveel mooie dingen in het leven! dikke knuffel ~cheryl~ | |
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||