Verslagen
Ik maak even pas op de plaats
even neem ik mijn rust
Mijn gevoel is nu bovenmaats
alsof ik door de duivel ben gekust
Levend op de laatste bonen
gezoet door de honger van het gemis
Lijkt een ieder mij uit te wonen
als ik me telkens weer vergis
Zonder doel voor ogen
beleid is van de baan
Vuile was hangt te drogen
en ik begin er niet meer aan
Niemand kan me nog vertellen
wat er nu nog nodig is
Ze kunnen het voor me spellen
maar ik blijf achter met dat gemis
even neem ik mijn rust
Mijn gevoel is nu bovenmaats
alsof ik door de duivel ben gekust
Levend op de laatste bonen
gezoet door de honger van het gemis
Lijkt een ieder mij uit te wonen
als ik me telkens weer vergis
Zonder doel voor ogen
beleid is van de baan
Vuile was hangt te drogen
en ik begin er niet meer aan
Niemand kan me nog vertellen
wat er nu nog nodig is
Ze kunnen het voor me spellen
maar ik blijf achter met dat gemis
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Brammie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||