ooh nee niet alweer
al de zoveelste keer
vandaag weer iemand
verloren
weer iemand
neergeschoten
eerst mijn papa
toen mijn oom
en ook mijn opa
hebben ze al
en nu nu ook al
de enige waar ik me
nog bij kon verschuilen
ze hebben nu ook
mijn moeder
nu pak ik ze terug
van mama blijf je af hoor je
schreeuw ik ze toe
deze oorlog maakt iedereen kapot
ik wil dat je stopt
maar nu is het te laat
ik ben alles kwijt
ik pak je terug
en ik grijp naar het geweer
dat in de hoek staat
ze hebben mijn geschreeuw
nog niet eens gehoord
laat staan mijn verdriet
gezien
ik pak het geweer
laad hem en...
schiet bang raak
zo jij schoot toch
ook op haar
ik kijk naar de man
de man die net nog zo
fier en sterk rechtop stond
maar nu bloedend ligt dood
te gaan op de grond
ik val snikkend in elkaar
en weet niet meer wat te doen
was dit wel goed??
nee helemaal niet
wat zei mama nou altijd
wraak lost niets op liefje
ja dat zei ze altijd
wat heb ik nu toch weer gedaan
ik nam wraak om alles wat
de oorlog me heeft aangedaan
maar hij kan het ook niet
helpen hij is ook een
slachtoffer van deze
wrede oorlog
ik sta op en help hem omhoog
mompel dat het me spijt
maar dat ik kwaad werd
hij zegt t'is okey
ik heb hetzelfde meegmaakt
ik breng hem naar het
ziekenhuis of iets
wat er op lijkt
ze lappen hem weer op
alles komt goed
en nu jaren na de oorlog
zijn wij nog goede vrienden
die er altijd voor elkaar zijn
ondanks alles
ondanks de oorlog
ondanks mijn moeder's dood

(zo kan het mss ook gaan dat je in een moeilijke tijd toch nog iemand vind die je staande houdt want tenslotte is iedereen slachtoffer van de oorlog behalve degene die het begonnen zijn dan degene die niet vechten maar verschuilen)