Ik denk soms teveel aan het verleden, ik droom te vaak van mijn toekomst, maar ik moet me zelf er af en toe aan laten herrinneren dat ik "nu leef" in het heden, anders ben ik maar het domst.
Wanneer je denkt in het heden, is het al vlug je verleden!
Vergeet het dus nooit, de "niet denk uurtjes", zijn de beste, anders ga je sommige zaken geloven, die je zijn ingegeven door je eigen onzekerheid en angst, en dan heeft de antenne van je leven wel een heel slechte ontvangst!
Dus laat ik maar genieten van elke dag, en spontaan opstaan met een lach.
Want ja, wees er maar zeker van, het leven op zich is veel sterker dan wij zelf, dus ik blijf gewoon maar mezelf!