Door het ijs heen
(zelfmoord)
Bevroren zijn je tranen
niet vatbaar voor warmte
zelfs je belletje aan je neus
is een ijspegel geworden
je ogen zijn gesloten
aangeslagen het gezicht
gesloten voor emoties
krachten verspeeld
wij aaien en kussen
niets bereikt je hart
zodat ijs kan dooien
leeft alleen van binnen
totdat een klein
irritant ploegje muggen
gaatjes prikten
door het ijs heen
je verdween door het raam
met de vleugels van een mug
als een engel naar de hemel
het laatste prikje was teveel.
25-08-‘02/13:17
Bevroren zijn je tranen
niet vatbaar voor warmte
zelfs je belletje aan je neus
is een ijspegel geworden
je ogen zijn gesloten
aangeslagen het gezicht
gesloten voor emoties
krachten verspeeld
wij aaien en kussen
niets bereikt je hart
zodat ijs kan dooien
leeft alleen van binnen
totdat een klein
irritant ploegje muggen
gaatjes prikten
door het ijs heen
je verdween door het raam
met de vleugels van een mug
als een engel naar de hemel
het laatste prikje was teveel.
25-08-‘02/13:17
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Maandag, augustus 26, 2002 11:31 |
| zij die al op de rand van de afgrond hebben gestaan zullen dit wel herkennen,...Net dat éne woordje, die éne druppel,...dat laatste duwtje ....dat was er net te veel aan.... | |
| Jacobs Ivan: | Zondag, augustus 25, 2002 22:05 |
| heel graag gelezen ! | |
| ~Marina~: | Zondag, augustus 25, 2002 21:56 |
| heel teder opgezet... | |
| Dracula,s vrouwtje gaat bevallen: | Zondag, augustus 25, 2002 20:58 |
| een juweeltje zo mooi het zelfdoden beschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||