Ik word zieker met de dag
zie lijkbleek
ik weet dat ik het niet zeggen mag
het is erger dan het ooit eerder leek

Mijn blauwe plekken blijven langer dan 3 weken staan
heb blauwe plekken waar ik niets van weet
ze zullen na een tijdje wel overgaan
als ik de stress even vergeet

Dieper en dieper ga ik in de put
en ik kan het niet alleen aan
ik heb om te vechten niet meer de fut
en kan de dood amper weerstaan

Ik vecht met de laatste middelen in mijn leven
als dat niet helpt is het te laat
dan ga ik het vechten opgeven
niet dat het mij nog zorgen baat

Heb gewoon geen zin meer
ik wacht op de oplossing, maar ik vind ze niet
we wachten tot de volgende dag maar weer
en ondertussen kwijn ik weg in men eigen verdriet