Zonderling
vandaag past ze
haar ijzeren harnas
vanaf morgen gedragen
bescherming tegen
allerhande beledigingen
kleinerende blikken
negerende stiltes
in het begin
liep ze fier en rechtop
iedere stap
wordt moeilijker
door de steeds zwaarder
wordende last
aan het eind
strompelt ze
steeds vallend
in de vele kuilen
op de weg
haar voeten
kunnen niet meer
langzaam zakt ze neer
vanbinnen schreeuwend
van de onmacht
moe van het gewicht
dat ze ongewild meedraagt
dorstig
naar een beetje begrip
maar niemand
geeft gehoor
aan haar gebed
25-8-2002
Reacties op dit gedicht
| maneschijn: | Woensdag, augustus 28, 2002 22:37 |
| heej lieve meis... ik vin je echt prachtig schrijven de laatste tijd.. pakkend... x |
|
| AnG: | Maandag, augustus 26, 2002 13:39 |
| Herkenbaar. Realistisch en vol gevoelens geschreven. Je kunt die wandeling zelfs voelen... Nog even volhouden. Ooit komt het wel en zullen ze verstomd staan. XxX *knuffel* *-*AnG*-* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~golfje~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||