Kosmopolisch gevoel
Zacht even de ogen
sluiten,
heel even maar
gedenken.
Een zee van tijd en ruimte
aan mij laten
voorbijgaan
zonder denken.
Alleen met mezelf,
zwevend, als
middelpunt van de
Kosmos.
In draaiende beweging
eindeloos, zacht,
terug opnieuw
weer op de aarde
komen.
De beide voeten
stevig op
de grond!
~bolleke~
sluiten,
heel even maar
gedenken.
Een zee van tijd en ruimte
aan mij laten
voorbijgaan
zonder denken.
Alleen met mezelf,
zwevend, als
middelpunt van de
Kosmos.
In draaiende beweging
eindeloos, zacht,
terug opnieuw
weer op de aarde
komen.
De beide voeten
stevig op
de grond!
~bolleke~
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ~bolleke~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||