trauma's
trauma's diepe wonden,
zijn niet te doorgronden.
wonden zeer diep geslagen,
voor eeuwig verslagen.
je klimt vele treden naar boven,
begint weer in jezelf te geloven.
je valt weer naar beneden,
je bent moe gestreden.
kon ik dit alles maar eens aan hen geven,
zodat zij die innerlijke strijd eens kunnen beleven.
en weten,voelen wat ik moet doorstaan,
wat mij door hen is aangedaan.
lindav
zijn niet te doorgronden.
wonden zeer diep geslagen,
voor eeuwig verslagen.
je klimt vele treden naar boven,
begint weer in jezelf te geloven.
je valt weer naar beneden,
je bent moe gestreden.
kon ik dit alles maar eens aan hen geven,
zodat zij die innerlijke strijd eens kunnen beleven.
en weten,voelen wat ik moet doorstaan,
wat mij door hen is aangedaan.
lindav
Reacties op dit gedicht
| christina: | Maandag, augustus 26, 2002 20:18 |
| tja lieverd ik snap je wel maar nu gaan we denken hoe jij die trap weer gaat beklimmen liefs knuffie speciaal christa |
|
| Beverke: | Maandag, augustus 26, 2002 20:18 |
| Hou de moed er in, je bent toch al een stapje dichter, ook al ga je af en toe een stapje terug, stap dan toch dapper door kijk niet om maar recht voor je wij zijn je beschermers laat ons je helpen in de moeilijke momenten, maar laat het ons wel weten in je gedichten of stuur gewoon een mailtje, ik wil best met je praten al is het de ganse nacht, laat het me weten als je je alleen voelt, ik ben er voor je, dikke knuffel en volhouden hoor meisje, liefs Jenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||