vanplan een gewone wandeling te maken
gewoon, zomaar door het bos
een stel jongens die iemand behoorlijk bang wilden raken
en natuurlijk waren wij weer de klos
we gingen alleen ff op onderzoek uit
en toen zagen we hun staan
we keerden gelijk om, was ons besluit
en besloten weg te gaan
ze kwamen achter ons aan
en hadden grootste lol
we besloten om naar huis te gaan
hadden er ons buik van vol
maar helaas, ze bleven achter ons lopen
en wilden niet van ons vandaan
uiteindelijk wij maar een straat in, en maar blijven hopen
dat hun ons ijndelijk lieten gaan
maar nee, dat was allemaal verdwenen hopen
ze bleven achter ons aan op de fiets
en wij maar door blijven lopen
alsof ze niks beters te doen hebben, voetballen ofzoiets!
uiteindelijk konden we horen waar hun over praatten
daarom werd ik erg bangen tegelijkertijd erg kwaat
ik dacht maar aan één ding, als ze dat maar uit hun hoofd laten!!
dacht even nergens aan, er kwam alleen maar haat.
na nog een stuk achtervolgd te zijn
gingen hun eindelijk een afslag in
dat voelde goed, het voelde fijn
en een beetje opgelucht in zekere zin
wij weer terug naar het bos
om onze fietsen op te halen
wij hadden gewoon even peg, waren even de klos
alles bleef alsnog even in ons hoofd malen
nu was alles voorbij
en wilden daar zo snel mogenlijk vandaan
eerst maar even alle gedachten opzij
en toen naar haar huis gegaan
daar nog even er over gepraat
en uiteindelijk was het alweer laat
ik ook maar naar huis, maar vond hetniet meer vijlig, in mn eentje over straat!
het enige wat ik nog was, was echt super kwaat
ik realiseerde me dat dit vaker gebeurd dan je verwacht
en dacht toen dat we behoorlijk geluk hadden vandaag
maar dat je er zo bang van word, had ik niet gedacht
maar weet nu één ding, dit moet je niemand toewensen graag!!
*dit is geschreven naar aan leiding van
wat ik zondag middag heb meegemaakt*
26-08-02