Ongeluk met gevolg...
Van kleins af aan ken ik je al,
we woonden in de buurt vlakbij elkaar.
Als klein meisje speelde ik met je,
nu ben je er niet meer.
Dat voelt best een beetje raar!
Ja heel af en toe kwam ik je nog wel eens tegen,
op straat of in de winkel bij me...
Ook al spraken we niet echt meer met elkaar,
toch praate ik even met je...
Eigenlijk iedereen in de stad kent jou naam.
Misschien niet door iedereen geliefd.
Toch was je iemand...
Zo als jouw leven is geeindigd,
dat gun je niemand...
Een aanrijding met een auto gehad,
Maar waar is nu die dader gebleven?!?
Het ging voor 1 dag goed.
toch heeft het een einde gemaakt
aan jou korte leven...
Je feestje heb je zelfs ook nog gevierd...
Vlak daarna ben je overleden
24 was je vandaag geworden...
((25-8-2002: Bianca Ignatius R.I.P ))
Reacties op dit gedicht
| tampad: | Woensdag, september 11, 2002 18:43 |
| ik vind het echt vreselijk wat er gebeurt is. liefs tamara |
|
| wilma de meer: | Maandag, september 02, 2002 20:56 |
| bah, das naar ja! | |
| jannie koopstra : | Dinsdag, augustus 27, 2002 13:00 |
| ja dit is diep triest dat je op deze manier je kind moet verliezen je enige kind ik voel heel erg met de ouders mee die dit moeten meemaken | |
| No Name: | Maandag, augustus 26, 2002 22:24 |
| veel sterkte... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Angela de meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||