Jij die mij liefde gaf maar ook mijn gebreken zag.
Jij die me verwarmde, door me enkel te omarmen.
Jij door gewoon te zijn wie je was, als een diamant onder glas.
Jij nam me mee naar een wereld vol dromen, ik hoopte dat ze allemaal zouden uitkomen.
Jij die me weer een liefde deed voelen, die voor mij nooit zal afkoelen.
Een liefde die ik dacht nooit meer mee te maken, maar jij wist me op al de juiste plaatsen te raken.
Maar het mocht nog niet zijn, en ik zeg het je eerlijk, het doet me elke dag weer pijn.
Ook al ben je nu ver van mij, in mijn hart blijf je altijd heel dicht bij mij!