Sterven
Sterven.
Twee handen, gerimpeld krachteloos en oud
pak ik vast....ze voelen zo vreselijk koud.
Twee ogen in een door het leven gegriefd gelaat
kijken mij aan, alsof er niets meer bestaat.
Hij is stervende....oud, ziek en dement,
er is niet veel wat hij nog herkent
en de dood is al zichtbaar in zijn ogen.
Hij vecht niet meer, maar hij heeft pijn....
Ik zal blijven, ik zal bij hem zijn,
dankbaar dat ik zijn tranen mag drogen.
Dan zegt hij: "Bedankt, voor alles wat je hebt gedaan",
hij zucht diep...en noemt ineens mijn naam,
mijn naam....die hij nooit heeft geweten....
Langzaam verdwijnt uit zijn ogen het licht,
een warme traan loopt langs mijn gezicht....
Ik zal hem nooit meer vergeten.
Twee handen, gerimpeld krachteloos en oud
pak ik vast....ze voelen zo vreselijk koud.
Twee ogen in een door het leven gegriefd gelaat
kijken mij aan, alsof er niets meer bestaat.
Hij is stervende....oud, ziek en dement,
er is niet veel wat hij nog herkent
en de dood is al zichtbaar in zijn ogen.
Hij vecht niet meer, maar hij heeft pijn....
Ik zal blijven, ik zal bij hem zijn,
dankbaar dat ik zijn tranen mag drogen.
Dan zegt hij: "Bedankt, voor alles wat je hebt gedaan",
hij zucht diep...en noemt ineens mijn naam,
mijn naam....die hij nooit heeft geweten....
Langzaam verdwijnt uit zijn ogen het licht,
een warme traan loopt langs mijn gezicht....
Ik zal hem nooit meer vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Yentlke: | Woensdag, augustus 28, 2002 19:09 |
| ik word er enorm stil van,echt waar, het raakt me echt! heel mooi geschreven veel sterkte |
|
| will hanssen: | Dinsdag, augustus 27, 2002 13:55 |
| Beste marilon toen ik dit gedicht las leek het net of ik weer aan het sterfbed van mijn vader zat mooier had je het niet kunnen beschrijven veel dank hiervoor en ga zo door is prachtig |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marilon | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||