de waarheid
haar trillende handen
liggen geklemd op schoot
haar blik staart in de verte
ziet niemand om zich staan
ze probeert de waarheid te begrijpen
haar geest kan dat niet aan
ze kijkt omhoog
haar ogen vragend
haar zieltje ligt ontbloot
en prevelt dan heel zachtjes
niet waar he
hij is niet dood.....
liggen geklemd op schoot
haar blik staart in de verte
ziet niemand om zich staan
ze probeert de waarheid te begrijpen
haar geest kan dat niet aan
ze kijkt omhoog
haar ogen vragend
haar zieltje ligt ontbloot
en prevelt dan heel zachtjes
niet waar he
hij is niet dood.....
Reacties op dit gedicht
| chantal: | Donderdag, februari 08, 2001 23:57 |
| ik heb ook meegemaakt alleen was het mijn beste vriendin die vermoord is en ik kon het ook maar niet geloven chantal |
|
| ilona: | Zaterdag, januari 06, 2001 00:26 |
| doet me wel wat dit te lezen.... | |
| pramodah: | Vrijdag, januari 05, 2001 23:23 |
| Mooi..... en vol gevoel ,ik heb dat ook meegemaakt.......ik kon het ook niet geloven | |
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: frozen.... | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||