zeebries
ok ff vooraf: ik zat met mijn vriendin op het strand, naar de zonsondergang te kijken, en opeens kreeg ze tranen in haar ogen. en ik ook. en we weten nog altijd niet waarom, maar emotioneel heb ik toen veel beleefd.
zeebries:
de wind weeft gouden stralen
zachtjes door je haar.
je ogen fluisteren, woorden
maar de letters zijn onleesbaar
tranen op je gelaat
glinsteren smaragd
als fluisterende kralen
van goddelijke pracht
over m'n wang sluipt nog een traan
zoet als ochtenddauw
fluisterd met zachte stem
dat ik van je hou
zeebries:
de wind weeft gouden stralen
zachtjes door je haar.
je ogen fluisteren, woorden
maar de letters zijn onleesbaar
tranen op je gelaat
glinsteren smaragd
als fluisterende kralen
van goddelijke pracht
over m'n wang sluipt nog een traan
zoet als ochtenddauw
fluisterd met zachte stem
dat ik van je hou
Reacties op dit gedicht
| -illusie-: | Woensdag, augustus 28, 2002 01:58 |
| Heel erg mooi...zucht...wordt er zowaar gewoon jaloers van....wat een mooie momentopnames...en zo mooi verwoord..toppie! | |
| Vanmeert: | Woensdag, augustus 28, 2002 01:46 |
| ik vind het leuk dat ik die leuke reacties krijg, echt bemoedigend. ik zal eraan denken om die voortekst weg te laten. echt heel leuk, dank je wel. ik hoop dat jullie het oprecht mooi vonden. | |
| Basje : | Woensdag, augustus 28, 2002 00:48 |
| zucht... schitterend gedicht... al was dat voorwoord niet goed voor de lay out... oefen ff wat met de lay out... wat enters onder je gedicht doet al wonderen... mooi hoor... maz Bas |
|
| The Wizard Of Lightning: | Woensdag, augustus 28, 2002 00:43 |
| zonder voor verhaal was is nogsteeds even prachtig |
|
| Marten: | Woensdag, augustus 28, 2002 00:39 |
| Het klinkt als de doorbraak van geluk in haar puurste vorm. Hoop ik ooit ook nog eens te beleven! Mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: (V)aniac | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||