De zonnestralen
De zonnestralen zijn langzaam verdwenen,
ze heeft niet lang geschenen,
mij even haar warmte gegeven,
mij even geholpen in dit koude leven.
Het afscheid kwam onverwacht,
is het omdat,
ik weer even aan hem dacht,
hem weer even in mijn hart liet komen,
alles overhoop te halen,
en ik,
die het met een hoge prijs moet betalen.
Je gaat weer verder als ooit tevoren,
herinneringen vergeten,
terwijl ik tegen de nacht moet vechten
tot het eerste ochtendgloren.
Reacties op dit gedicht
| dammage: | Donderdag, augustus 29, 2002 09:09 |
| praat over je verdriet, zodat je langzaam aan er vrede mee kan nemen, het een plaats kan geven waar je er kan naar kijken zonder dat je steed weer die hevige pijn moet voelen dan zal je weer verder kunnen met je leven en kan je de zon haar warmte weer laten geven |
|
| flyingbabe: | Woensdag, augustus 28, 2002 21:33 |
| ...prachtig... | |
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||