Frisse mooie stille... eenzaamheid
~*~ Frisse mooie stille... eenzaamheid ~*~
Met mijn tas op mijn rug
Trek ik door het groene land
Met mijn fles water in de hand
Trek ik verder en maar door
Met een blik omhoog
Loop ik sierlijk steeds vooruit
En met een grote boog
Ontwijk ik het kruid
Met mijn handen naar voor
loop ik door het dichte bos
En alles wat ik hoor
Is het gefluit van de vogels
Kijk naar bananen in een tros
Genietend loop ik verder
Naar de waterval
Steeds een stukje harder
En laat ik met een knal
Mijn rugtas vallen op de grond
En draai ik met mijn armen wijd,
steeds sneller in het rond.
Laat ik mijn kleren glijden
Over mijn lichaam naar beneden
En langzaam stap ik verder
In het water al hier
En draai ik nog steeds vol met sier
Rondjes in het water
Met mijn armen wijd
Genietend van de frisse
En mooie
En stille eenzaamheid.
Esther
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, september 01, 2002 02:29 |
| waar watervallen al niet goed voor zijn...hahaha.... mooi......... |
|
| Marilon: | Donderdag, augustus 29, 2002 18:52 |
| Héérlijk! Dit is leven he? Ik werd door jouw woorden meegesleept en stond in gedachten óók onder het water van de waterval.... Prachtig gedicht! Liefs, Marilon. |
|
| theike: | Donderdag, augustus 29, 2002 16:20 |
| oh yeah !... | |
| Chippy: | Donderdag, augustus 29, 2002 15:18 |
| lief... en mmmmm genieten maar. X Chippy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esther van den bosch | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||