Een meisje lief en teer
zo gekweld keer op keer
berooft van een warm nest
zo werd haar leven verpest,
Niemand kan haar ziel verwarmen
ook al neemt men haar in de armen
ontnomen werd haar jeugd
geweigerd werd haar de vreugd,
Ze stichte een gezinnetje
en vecht voor aards geluk
ze schrijft vele gedichten
zwaarmoedige en ook lichte,
Verwerkt zo haar proces
en trekt uit het leven een les
op wie kan je vertrouwen
met wie deelt ze haar leed
ze kan op ons vertrouwen
we hebben het haar meegedeeld
Zo wachten we geduldig
op hetgeen nog komen gaat
laat uitkomen haar wensen
overstelp ze met geluk
want de vriendschap van de freakjes
krijgt men toch niet stuk