Het ongeluk
Er is muziek in de wagen.
Er wordt gelachen.
Er wordt gepraat.
Tot de wagen aan het slippen geraakt.
Je voelt een klap.
Er is geen controle meer.
Dan val je neer.
Het is stil...
Even later is er een hels lawaai
en enorm veel kabaal.
Je staat op.
Je gaat wat meer weg van de drukte.
Je ziet dat je lichaam dit niet lukte.
Je bent in paniek
dat je dit lichaam achter liet.
Wat later ben je rustig.
Het voelt goed,
ook al is dit precies niet wat het moet.
Toch kan je je er niet tegen verzetten.
Want je bent je leven
al in een andere wereld aan het verderzetten.
Reacties op dit gedicht
| Berdien Brons: | Dinsdag, augustus 05, 2003 15:22 |
| woow...dis heel mooi gedicht...! Kkrijg helemaal rillingen! |
|
| vipergirl: | Woensdag, september 04, 2002 19:32 |
| wauw, heel mooi en eenvoudig uitgelegd. Mooi zo meid, xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tinneke D. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||