mijn meisje is er niet meer
Mijn Meisje
3 maanden heb ik jou gedragen
12 weken zat jij in mijn buik
al die dagen heb ik jou gekoesterd
al die dagen heb ik jou lief gehad
Jij, jij groeide in mij
Maar helaas ik mocht jou het leven niet geven
De reden daar van weten alleen jij en ik
Zo veel pijn heeft het gedaan om jou te moeten laten gaan
Mijn kleine meisje ik mis je zo
De dag dat ik jou heb moeten laten gaan
zal ik nooit meer vergeten.
De pijn die ik toen voelde kan je niet beschrijven
Ik hoop dat je me wil vergeven.
Dat ik jou het leven niet heb kunnen geven
In mijn hart draag ik jou voor atijd
Jij bent mijn kleine meisje en ik hou van jou
veel liefs van jou Mama
3 maanden heb ik jou gedragen
12 weken zat jij in mijn buik
al die dagen heb ik jou gekoesterd
al die dagen heb ik jou lief gehad
Jij, jij groeide in mij
Maar helaas ik mocht jou het leven niet geven
De reden daar van weten alleen jij en ik
Zo veel pijn heeft het gedaan om jou te moeten laten gaan
Mijn kleine meisje ik mis je zo
De dag dat ik jou heb moeten laten gaan
zal ik nooit meer vergeten.
De pijn die ik toen voelde kan je niet beschrijven
Ik hoop dat je me wil vergeven.
Dat ik jou het leven niet heb kunnen geven
In mijn hart draag ik jou voor atijd
Jij bent mijn kleine meisje en ik hou van jou
veel liefs van jou Mama
Reacties op dit gedicht
| Noortje Goffings: | Dinsdag, december 11, 2001 19:17 |
| Sandra, Ik heb ook al 2 keer een hele goede vriendin moeten afgeven en ook nog mijn allerbeste vriend. 't Is waarschijnlijk heel iets anders maar de pijn van toen is niet in woorden om te zetten. Ik voel enorm met je mee en als je eens zin hebt om te praten ik zal er zijn met een luisterend oor voor jou. Veel sterkte -Noortje- Ps. Als je tijd en zin hebt mag je mijn gedichten ook eens lezen onder de naam: Noortje Goffings Het zijn er wel nog maar 3 |
|
| brunclair : | Vrijdag, juli 06, 2001 13:41 |
| Beste Sandra Ik stond even stil toen ik je gedicht las. De pijn een kind te verliezen is inderdaad niet te beschrijven. Het is iets wat alleen iemand voelen kan die het zelf heeft doorstaan. Het vergeten doe je nooit maar je moet er wel proberen mee te leven. Het mag je toekomst niet vergallen. Heb zelf een paar vroeggeboortes gehad en daarna nog een kindje dat stierf met de wiegedood. Geen van allen kan ik uit mijn hoofd zetten. De pijn gaat nooit weg maar ik heb er leren mee leven. Ik hoop |
|
| : | Donderdag, maart 22, 2001 15:33 |
| heel mooi geschreven Sandra groetjes Alexandra | |
| Natascha: | Maandag, februari 19, 2001 20:23 |
| sterkte! | |
| Miranda: | Woensdag, februari 14, 2001 11:00 |
| Lieve Sandra, Wat een ontzettend mooi gedicht. Het omschrijft precies mijn gevoelens. Ik leef ontzettend met je mee, ik heb nl. hetzelfde meegemaakt. Het is nu 6 weken geleden en ik denk er nog iedere dag aan. Heel veel sterkte Sandra en dank je wel voor je mooie gedicht. Liefs, Miranda |
|
| Miranda: | Woensdag, februari 14, 2001 10:59 |
| Lieve Sandra, Wat een ontzettend mooi gedicht. Het omschrijft precies mijn gevoelens. Ik leef ontzettend met je mee, ik heb nl. hetzelfde meegemaakt. Het is nu 6 weken geleden en ik denk er nog iedere dag aan. Heel veel sterkte Sandra en dank je wel voor je mooie gedicht. Liefs, Miranda |
|
| dimphie: | Zaterdag, februari 03, 2001 11:41 |
| beste sandra wat een mooi gedicht maar wat ontzettend dat je dit moest meemaken dimphie |
|
| Angelique L: | Donderdag, februari 01, 2001 21:24 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. Mijn goeie kennis heeft het ook me moeten maken. Voor haar kleine meisje staat ook een gedichtje hier. Ik leef heel erg met je mee. Groetjes en heel erg veel sterke van Angelique. |
|
| Alice: | Woensdag, januari 31, 2001 16:27 |
| Sandra Verschrikkelijk om je kind te verliezen als je het in je voelt groeien Ik leef met je mee Alice Alice |
|
| Maarten van Dijk: | Donderdag, januari 18, 2001 21:40 |
| Beste Sandra, Ik ben diep ontroerd van jouw gedicht. Ik kan me niet voorstellen hoeveel pijn en verdriet jij hebt gehad. Het lijkt me vreselijk om je kind te verliezen. Ik leef met je mee... Groetjes en sterkte, Maarten |
|
| Idster: | Zaterdag, januari 06, 2001 21:36 |
| tranen...ze lopen als dikke druppels over mijn wangen...het gevoel ken ik niet...maar meeleven doe ik..net als alle anderen...veel sterkte...en je kleine meisje zal je nooit vergeten...ze is een sterretje aan de hemel..speciaal voor jou...Liefs..Idster | |
| ilona: | Zaterdag, januari 06, 2001 12:42 |
| ik voel je pijn en intens verdriet.....heb deze ervaring mee moeten maken met een zoon van mij.....zijn vriendin en hij....maakte een besluit.....met pijn in hun hart...leefde met hen mee...dus ik weet wat je voelt....liefs Ilona | |
| Firebolt: | Zaterdag, januari 06, 2001 12:34 |
| Lieve Sandra... Ik had je al gemaild.... Ik ben blij dat je het geplaatst heb. Veel mensen zullen steun hebben aan dit gedicht.... Liefs, Firebolt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||