Geen zorgen?
Geen zorgen, je hebt het goed voor elkaar.
Zelfs niet om mij; één kik en ik ben weer daar.
Maar ik ben niet van jou en jij niet van mij.
Er is geen jij of ik, alleen maar wij.
Ik wil geen mot, heb geen zin in strijd.
Ik wil je niet claimen, noch wil ik je kwijt.
Ik wil er alleen maar zijn, gisteren, vandaag en morgen.
Ben echt niet bang voor alledaagse zorgen.
Vraag me wel eens af wat ik je kan geven als je alles al hebt?
Zelf nooit wat aan jou gevraagd, heb er met geen woord over gerept.
Je komt niets tekort en bent content met je leven.
Jij hebt niets meer nodig, maar wat ben je bereidt aan mij te geven?
Ik geef jou mijn arm, mijn troost of gewoon een zoen.
Goed, maar wil je voor mij dan ook een kleine beetje moeite doen?
Kan ik je nog wel verrassen, maak ik nog indruk op jou?
Heb je wel eens gevraagd van welke dingen ik eigenlijk hou?
Ik heb wel eens mijn laatste stuiver aan jou besteed.
En je had niet eens in de gaten dat ik dat deed.
Je wilt het spannend, geen sleur maar houdt ook niet onverschillig.
Wat wil je nu eigenlijk, wat ben je toch enorm grillig!
Klagen mag, iedereen heeft het wel eens moeilijk.
Snap soms niet waarom ik zoveel dingen van jou vergoelijk.
Het zal wel zijn omdat ik nu eenmaal van je hou.
Toch ben ik bang; want vaak voel ik de kou.
Wat ik je kan bieden is niet veel, eigenlijk alleen mezelf.
Maar je maakt een fout als je denkt: ach, dat gaat vanzelf!
Temidden van heel veel mensen doet het me soms pijn:
wat kunnen ze toch vreselijk met zichzelf bezig zijn.
Ongelooflijk, hoe mensen verschillend denken en voelen.
Maar ja, het leven kent ook zo veel verschillende doelen.
Weet je eigenlijk wel wat jij van het leven verwacht?
Iedereen heeft toch een doel, welke heb jij bedacht?
Het is jammer dat wat ik beleef en bedoel,
niet overeenstemt met jouw gevoel.
Liefde moet je verdienen, pas dan wordt je echt warm.
Je voelt je rijk meisje, maar goed beschouwd ben je arm!
Dus jij denkt aan nu maar ik denk aan morgen.
Maak je je dan werkelijk helemaal geen zorgen?
Zelfs niet om mij; één kik en ik ben weer daar.
Maar ik ben niet van jou en jij niet van mij.
Er is geen jij of ik, alleen maar wij.
Ik wil geen mot, heb geen zin in strijd.
Ik wil je niet claimen, noch wil ik je kwijt.
Ik wil er alleen maar zijn, gisteren, vandaag en morgen.
Ben echt niet bang voor alledaagse zorgen.
Vraag me wel eens af wat ik je kan geven als je alles al hebt?
Zelf nooit wat aan jou gevraagd, heb er met geen woord over gerept.
Je komt niets tekort en bent content met je leven.
Jij hebt niets meer nodig, maar wat ben je bereidt aan mij te geven?
Ik geef jou mijn arm, mijn troost of gewoon een zoen.
Goed, maar wil je voor mij dan ook een kleine beetje moeite doen?
Kan ik je nog wel verrassen, maak ik nog indruk op jou?
Heb je wel eens gevraagd van welke dingen ik eigenlijk hou?
Ik heb wel eens mijn laatste stuiver aan jou besteed.
En je had niet eens in de gaten dat ik dat deed.
Je wilt het spannend, geen sleur maar houdt ook niet onverschillig.
Wat wil je nu eigenlijk, wat ben je toch enorm grillig!
Klagen mag, iedereen heeft het wel eens moeilijk.
Snap soms niet waarom ik zoveel dingen van jou vergoelijk.
Het zal wel zijn omdat ik nu eenmaal van je hou.
Toch ben ik bang; want vaak voel ik de kou.
Wat ik je kan bieden is niet veel, eigenlijk alleen mezelf.
Maar je maakt een fout als je denkt: ach, dat gaat vanzelf!
Temidden van heel veel mensen doet het me soms pijn:
wat kunnen ze toch vreselijk met zichzelf bezig zijn.
Ongelooflijk, hoe mensen verschillend denken en voelen.
Maar ja, het leven kent ook zo veel verschillende doelen.
Weet je eigenlijk wel wat jij van het leven verwacht?
Iedereen heeft toch een doel, welke heb jij bedacht?
Het is jammer dat wat ik beleef en bedoel,
niet overeenstemt met jouw gevoel.
Liefde moet je verdienen, pas dan wordt je echt warm.
Je voelt je rijk meisje, maar goed beschouwd ben je arm!
Dus jij denkt aan nu maar ik denk aan morgen.
Maak je je dan werkelijk helemaal geen zorgen?
Reacties op dit gedicht
| koek: | Donderdag, mei 10, 2001 09:43 |
| Geen woorden voor, prachtig | |
| Pumpkin: | Maandag, maart 26, 2001 20:32 |
| Grappig..., wie wil dat weten en waarom? | |
| mij: | Maandag, maart 26, 2001 20:23 |
| ben jij een jongen of meisje?? | |
| lin: | Woensdag, februari 07, 2001 14:03 |
| WAUW!!!!! | |
| Linneke: | Woensdag, januari 31, 2001 17:38 |
| Prachtig gedicht, waar sommige mensen eens over moeten nadenken. | |
| Merel: | Zondag, januari 07, 2001 20:13 |
| Pumpkin..., bulls eye! | |
| Peter B.: | Zondag, januari 07, 2001 13:55 |
| Sommigen hebben niet eens in de gaten hoeveel iemand om een hen geeft. Spijtig! | |
| Karin: | Zaterdag, januari 06, 2001 23:54 |
| Deze woorden hebben mij helemaal lam geslagen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pumpkin | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||