stilte
stilte
de wereld wordt stil om me heen
nu ik afscheid neem
van mijn geliefde
het is of ook de zin verdween
van alles wat me griefde
waarom zijn nu mijn ogen star
gericht op het onbestaande einde
en is mijn geest nu in de war
met herinneringen die wegkwijnde
ik slaak een laatste diepe zucht
wanneer ik aan haar denk
zie mijn leven in vogelvlucht
het was een mooi geschenk
--<*>--
*
*
*
02/09/02
de wereld wordt stil om me heen
nu ik afscheid neem
van mijn geliefde
het is of ook de zin verdween
van alles wat me griefde
waarom zijn nu mijn ogen star
gericht op het onbestaande einde
en is mijn geest nu in de war
met herinneringen die wegkwijnde
ik slaak een laatste diepe zucht
wanneer ik aan haar denk
zie mijn leven in vogelvlucht
het was een mooi geschenk
--<*>--
*
*
*
02/09/02
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Dinsdag, september 03, 2002 17:57 |
| Vooral vasthouden aan de mooie herinneringen. Sterkte. |
|
| Laurier: | Maandag, september 02, 2002 22:50 |
| Erg mooi verwoord. Liefde is niet alleen een geschenk, maar ook een genade en volgens Fromm eveneens een werkwoord. Een schouderklop en hou je kloek. Jo Laurier |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, september 02, 2002 18:19 |
| ;o)x™ |
|
| Ilona Krijgsman: | Maandag, september 02, 2002 18:09 |
| prachtig....mooi verwoord | |
| Koelemij, Harold: | Maandag, september 02, 2002 17:30 |
| De Kapitein staart en ziet vliegende meerminnnen??? |
|
| waterval: | Maandag, september 02, 2002 16:56 |
| afscheid nemen doe je in duizende stapjes.....er hoeft nooit een laatste te zijn,....ook dit gedicht is één van die stapjes,..... héél mooi.... |
|
| Sheena: | Maandag, september 02, 2002 16:16 |
| magnefiek ..... ben blij dat je inspiratie weer aanwezig is Pram .... en dat juist zij, je muze is, is niet verwonderlijk, door je verhalen leer ik haar steeds beter kennen, en ze is en was, onvergetelijk .... liefs en een dikke kus, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2002 | ||
| Thema's: | ||