de roos
ooit was er een roos,
een schoonheid,zeer broos.
zij werd geboren,
om andere te bekoren.
ze groeide en groeide,
tot haar ranke schoonheid openbloeide.
toen begon men in haar te snijden,
en begon haar lijden.
eenzaam staat zij nu voor 't raam,
haar leven is binnenkort gedaan.
doornen en blaadjes verdord,
een droom ingestort.
lindav
een schoonheid,zeer broos.
zij werd geboren,
om andere te bekoren.
ze groeide en groeide,
tot haar ranke schoonheid openbloeide.
toen begon men in haar te snijden,
en begon haar lijden.
eenzaam staat zij nu voor 't raam,
haar leven is binnenkort gedaan.
doornen en blaadjes verdord,
een droom ingestort.
lindav
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Woensdag, september 04, 2002 07:05 |
| Zolang wij er zijn om je te steunen ,fungeren wij als het water dat een roos nodig heeft om te kunnen blijven bloeien, heel veel liefs, jenne |
|
| Steven Vermeulen: | Dinsdag, september 03, 2002 20:49 |
| en ieder jaar weer, als de dagen beginnen lengen, komt uit die weggestoken knop een pracht van een roos te voorschijn. |
|
| pramodah: | Dinsdag, september 03, 2002 16:19 |
| maar zolang de wortels nog in de grond staan zullen er nieuwe rozen uit bloeien linda liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2002 | ||
| Thema's: | ||