passie is vermoeiend, niet?
Mensen lopen, mensen springen
mensen dansen, mensen zingen
mensen wiegen op een bankje, rustig heen en weer
liggen in elkanders armen, ze genieten telkens weer
hun passie kan alleen maar groeien
wat er komt kan ze niet moeien
moe van te genieten, dommelen ze in bij wat muziek
zo voelen ze zich na een maandje als een stuk van elastiek
mensen dansen, mensen zingen
mensen wiegen op een bankje, rustig heen en weer
liggen in elkanders armen, ze genieten telkens weer
hun passie kan alleen maar groeien
wat er komt kan ze niet moeien
moe van te genieten, dommelen ze in bij wat muziek
zo voelen ze zich na een maandje als een stuk van elastiek
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Dinsdag, december 31, 2002 10:28 |
| Leuk gedichtje,maar misschien bedoel je met 'elastiek' niet soepel en beweeglijk maar eerder: overspannen en uitgerekt. Hoe dan ook: mensen genieten ervan, maar voor jou is het écht vermoeiend. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ->caline<- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2002 | ||
| Thema's: | ||