In kilometers ben je nu zo ver van mij
maar voor mij ben je tastbaar dicht om me heen.
En toch,als ik je gedachten lees
ben je even niet hier.
Jouw dromen en je idealen maakten je zo afwezig
dat eigenlijk voor jou,
de hele wereld niet meer bestond.
Eens je tranen,leken nu voor altijd bevroren,
de harde lijnen in je gezicht
spraken duidelijk hun taal.
Mijn hart krimpt,schrijnt en weent als ik je zo zie,
alsof er iemand anders in jou huist
die je niet los laat.
Breek uit,bevrijd jezelf en word weer die mens
waar ik eens zo intens veel van hield.