Jij en ik het was een mooie droom voor mij, maar jij wilt je vrijheid, jij wilt me niet dichtbij.
Toch had ik het je al van het begin gezegd, ook vriendschap kan ik je geven voor een heel leven.
Dus bezin wanneer je begin, anders heeft het toch geen zin!
Maar jij koos toen voor een relatie, en nu zit ik hier met al mijn frustratie.
Het was een mooie tijd, en nee, ik heb geen spijt.
Al doet het me veel verdriet, de dag dat je me verliet.
Misschien kan je af en toe eens aan mij terugdenken, als een warme bries die waaide door je leven.
Die je even deed zweven!
Ik heb nog een heel leven, en heel veel liefde te geven.
Dus ga ik ervoor en ga met al mijn moed weer door.
Want de liefde het is een mooi gevoel, alleen als het niet lukt laat het na "een hele warboel".
Maar ik weet nu tot diep in mijn hart, dat jij alleen mij maar hebt gemogen, anders had je voor een ons gekozen.
Het was gewoon, de vriendschap, de eenzaamheid, het gevoel om bij iemand te zijn, en dat vond je zo fijn!