Wat deed ik fout?
Ik hield van je zoals ik nooit van iemand gehouden heb,
ik deed voor je, wat ik nooit voor iemand gedaan heb,
ik gaf je mijn leven...
Je gaf me iets,
een speciaal gevoel,
het gevoel van 'geliefd' te zijn,
het gevoel dat toch IEMAND om me gaf...
Een mooi moment aan het station,
een omhelzing,
en dan...
onze eerste kus...
Vlinders in mijn buik,
je deed me zweven,
zweven van geluk,
zweven van verliefdheid,
En toch..
daar stopte het,
ineens was alles voorbij...
je maakte er een einde aan,
een einde aan een ruzie, een einde aan 'ons'...
Je hield van haar,
van mijn beste vriendin,
een klap, die me niet meer raakte,
juist zoals de anderen, koos je voor haar...
Je ziet me nog graag,
zeg je,
maar haar toch nog een beetje meer,
ik probeer een nieuw leventje,
maar het lukt me niet,
telkens weer,
spring jij in mijn gedachten...
Ik zie je graag,
zal altijd van je houden,
misschien komt je vertrouwen terug
en die dag,
die dag zal ik gelukkig zijn,
misschien, komt er nog een vervolg...
een vervolg op 'ons'
en weet je,
vanaf die dag laat ik je nooit meer gaan