Verantwoording
Een heel dubbel gevoel,
Dubbel omdat ik niet weet,
Wat in deze situatie,
Mijn grenzen zouden moeten zijn.
Officieel besta ik niet,
Heb ik niets te willen,
Ben je me geen verantwoording schuldig,
En toch,
Toch wil ik niet alleen maar wachten,
Hopen op een moment voor ons samen.
Ik wil actief deelnemen aan mijn eigen geluk,
Niet telkens wachten
wachten op jouw mogelijkheden,
wachten op jouw beslissingen,
Wachten op iets,
Wat er misschien,
Wel nooit zal zijn,
En alleen het idee al,
Doet zo vreselijk veel pijn.
Dubbel omdat ik niet weet,
Wat in deze situatie,
Mijn grenzen zouden moeten zijn.
Officieel besta ik niet,
Heb ik niets te willen,
Ben je me geen verantwoording schuldig,
En toch,
Toch wil ik niet alleen maar wachten,
Hopen op een moment voor ons samen.
Ik wil actief deelnemen aan mijn eigen geluk,
Niet telkens wachten
wachten op jouw mogelijkheden,
wachten op jouw beslissingen,
Wachten op iets,
Wat er misschien,
Wel nooit zal zijn,
En alleen het idee al,
Doet zo vreselijk veel pijn.
Reacties op dit gedicht
| cyann: | Donderdag, mei 03, 2001 14:10 |
| Ik weet hoe je je voelt... ..alleen kan het niet zo mooi verwoorden.... |
|
| Tamara Platteel: | Maandag, februari 26, 2001 08:37 |
| Marijke, Dit is een vreselijk mooi gedicht dat me recht door mijn ziel snijdt! Bedankt voor het verwoorden van iets waar ik een tijd tegenaan heb gelopen! Groetjes, Tamara! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marijke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||