ochtend wandeling met hond..

het is een zwoele ochtend,
ik ben aan het wandelen met mijn hond.
en helemaal in gedachten,
over wat ik zojuist ondervond.
ik ben van mening dat het leven,
voor ieder iets anders heeft bedacht...
je kan het er mee eens zijn,
of anders denken wacht,
ik leef mijn eigen leven.
en dit wil ik dus niet,
heb je een hele grote kans,
dat je er iemand een plezier mee doet.
maar als je dat dan zelf niet bent..
nee dan is het niet goed.
ik loop nog even verder en daarna,
weer naar huis...
en ik ben er nu nog steeds niet uit,
waar zit het nou niet pluis...?

Geschreven door

passybloem

Reacties op dit gedicht

passybloem vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Tynipox:	Dinsdag, oktober 29, 2002 15:24
Uiteindelijk kom je het wel te weten, wat er niet pluis is....... Liefs van Tyni.

Basje :	Donderdag, september 05, 2002 16:45
hmmm... de hond vergeten??? hahaha nee sorry... sterkte met je keuzes... kus Bas

shy-girly:	Donderdag, september 05, 2002 16:24
Weer mooi.. Hej heel veel suc6 ermee.. Ik hoop dat je er8er komt waar t fout zit Dikke kus, Martine

Over dit gedicht

Auteur: passybloem
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 05 september 2002
Thema's: [Huwelijk] [Delen] [Geluk]