Emoties
Een gedicht als ‘n schilderding met zachte pastel
gekleurd in blauwe achtergrond van luchtig
levend, rustig zwevend, vlinders van bloesem
naar bloem met gezoem van bijen in het rond.
Met klaterend water tussen groen van gras
omzoomd met grijze keien en zanderig gewas
Zware takken van hoge bomen uitbundig
overkoepelend met groene achtergrond.
Ertussen in groen van gras en blauw van lucht en water,
disharmonie van soorten vogels met elk hun getater.
Rustig aan de waterkant, kijkend naar dit samenspel
beschouwend, mijmerend, bedachtzaam kijkend.
Daar sta ik dan trachtend dit éénooglijk moment
te vangen en te koesteren in rijm en woordenvloed.
Ooit eens dit terug te zien, te horen en ‘t voelen in mijn gemoed,
In een gedachtenplek in ‘t hoofd diep weggeborgen.
Niet meer dat verontrustend denken aan morgen,
niet meer die dagelijkse sleur van kommer en zorgen,
maar zwevend in die geestes-fantasie, te blijven ongeremd.
Dit gevoel van geluk is ooit misschien voor mij bestemd.
Dat was ‘t gedicht dat ik ontwarde in mijn hoofd,
dat helder en zuiver van gevoelens was en is en blijft.
Geluk is als een oogmoment in tijd gevangen, van onbestemd verlangen.
Een splinter van ver gezonden van ‘t al gelukkig zijn.
gekleurd in blauwe achtergrond van luchtig
levend, rustig zwevend, vlinders van bloesem
naar bloem met gezoem van bijen in het rond.
Met klaterend water tussen groen van gras
omzoomd met grijze keien en zanderig gewas
Zware takken van hoge bomen uitbundig
overkoepelend met groene achtergrond.
Ertussen in groen van gras en blauw van lucht en water,
disharmonie van soorten vogels met elk hun getater.
Rustig aan de waterkant, kijkend naar dit samenspel
beschouwend, mijmerend, bedachtzaam kijkend.
Daar sta ik dan trachtend dit éénooglijk moment
te vangen en te koesteren in rijm en woordenvloed.
Ooit eens dit terug te zien, te horen en ‘t voelen in mijn gemoed,
In een gedachtenplek in ‘t hoofd diep weggeborgen.
Niet meer dat verontrustend denken aan morgen,
niet meer die dagelijkse sleur van kommer en zorgen,
maar zwevend in die geestes-fantasie, te blijven ongeremd.
Dit gevoel van geluk is ooit misschien voor mij bestemd.
Dat was ‘t gedicht dat ik ontwarde in mijn hoofd,
dat helder en zuiver van gevoelens was en is en blijft.
Geluk is als een oogmoment in tijd gevangen, van onbestemd verlangen.
Een splinter van ver gezonden van ‘t al gelukkig zijn.
Reacties op dit gedicht
| jackyXXX: | Vrijdag, september 06, 2002 10:56 |
| Oeps beetje dubbel geschreven zie ik hahahahah natuurlijk moet er één zin uit jackyXXX |
|
| jackyXXX: | Vrijdag, september 06, 2002 10:54 |
| prachtig. jij,je tovert met woorden, het lijken wel acoorden. Zo mooi,zo prachtig, zo intens zo krachtig. Alles word een herinnering, jij, verwoord het alsof je het zing. Alles word een herinnenring, gewoon een kwestie van tijdpasering. (prachtig geschreven) jackyXXX |
|
| Ria Overwater: | Vrijdag, september 06, 2002 09:42 |
| Veel woorden, maar wel veel woorden met een diepe betekenis en waarheid! Prachtig! Liefs Ria |
|
| free: | Vrijdag, september 06, 2002 07:53 |
| heel mooi victor.....sheen had niet door dat je hier al laaaaaaaaaaang schrijft....:)ik wel.... weer genoten ~((O))~ |
|
| waterval: | Vrijdag, september 06, 2002 01:26 |
| een moment bewaard voor de eeuwigheid.... héél mooi..... |
|
| Tynipox: | Vrijdag, september 06, 2002 01:01 |
| Schitterend! Liefs van Tyni | |
| pramodah: | Vrijdag, september 06, 2002 00:48 |
| ik stem in met sheen er is wat van te maken maar ik hou ook niet van zo n uitgebreide gedichten.....maar smaken verschillen........... | |
| Basje : | Vrijdag, september 06, 2002 00:47 |
| diep... idd wel veel woorden... maar het zijn wel prachtige woorden... maz Bas |
|
| Sheena: | Vrijdag, september 06, 2002 00:41 |
| jou ga ik int oog houden, misschien wat veel woorden maar de belofte van iets moois .... ;-) Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor van der Daelen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2002 | ||
| Thema's: | ||