vertrouwenspersonen bestaan NIET
woorden van pijn
tranen van verdriet
zelfvertrouwen helemaal verloren
begrijpen doe ik het niet
ik heb het allemaal gedaan
uren hebben we proberen praten
heb je alle vertrouwen gegeven
alleen had ik jou niet in de gaten
je was de enige tg wie ik alles zeggen wou
ik kon altijd bij jou terecht
verdomme, je had beloofd me te helpen
je was de enige aan wie ik was gehecht
net nu praten begon te lukken
net nu alle dingen alleen maar slechter gaan
ik wil bij jou terecht, ik wil je alles vertellen
maar jij trekt het je niet meer aan
nu moet ik bij een ander opnieuw beginnen
iemand die ik helemaal niet vertrouw
gelukkig was je er de eerste keer bij
maar vrijdag moet ik opnieuw, nu zonder jou
lieve hemel, help help help
alles vertellen, van voorafaan
laat me met rust
jou alles vertellen heeft me al zoveel pijn gedaan
je hebt me verplicht naar een dokter te gaan
voor het onderzoek was je bij mij
maar nu je de uitslag weet
schuif je hem gewoon op zij
ondertussen gaat het flauwvallen maar door
ik wil er vanaf maar er wordt niks aan gedaan
het zat dus niet in m’n kop maar in m’n bloed
en dat weet je maar al te goed
je job die is voltooid
je hebt me naar die psycholoog doorgestuurd
in een enveloppe per post
je bent nu van mij verlost
Reacties op dit gedicht
| lovertje: | Vrijdag, september 06, 2002 22:02 |
| He lieve annelies! Echt klote dat je je vertrouwen in haar hebt verloren.. Ik was zo blij dat je de kracht had gevonden om erover te praten! Het spijt me dat ik de laatste tijd niet zoveel van me heb laten horen, maar ik had 't nogal druk.. Maar ik ben er nog steeds gewoon voor je! Als ik je ergens mee kan helpen geef je wel een gil, he? Ik zou het verschrikkelijk vinden als alles waar je zo hard voor hebt gevochten, voor niets zou zijn geweest.. Kom op, he meiss.. I believe in |
|
| jacqie: | Vrijdag, september 06, 2002 20:43 |
| Caline Jammer dat je dit weer mee moet maken al jouw verhalen blijven me steeds meer raken. Zou je zo graag een passende oplossing geven zodat jij eindelijk weer eens een beetje fijn leven mag gaan beleven. Denk in slechte tijd aan je vrienden en weet dat die zeker weten dat jij een veel beter leven moet verdienen. Wens je veel sterkte in alles keuze's die je nu moet gaan maken en blijf schrijven wat dat helpt ook ook al heb je dat zelf nu niet in de gaten. XXX |
|
| Luna00: | Vrijdag, september 06, 2002 18:41 |
| Weet je, ik denk dat ik hetzelfde op dit moment meemaak! Ik had ook mijn hart gelucht en alles vertelt, hoe ik me voelde en zo , aan een leerkracht van mij waar ik zeer goed mee overeen kwam en waarbij ik me op mijn gemak voel. En nu, nu ze geen les meer aan me geeft lijkt het wel of ik voor haar niet meer besta! Zelf een bemoedigende glimlach kan e niet mee vanaf!! En inderdaad, mij heeft ze ook "doorgeschoven" naar een psycholoog! Maar toch, kop op meid, niet idereen is zo! Hoewel je dat i |
|
| Ton Rijkers: | Vrijdag, september 06, 2002 13:45 |
| Hoi Caline, Droevig dat je vertrouwen op deze wijze beschaamd is...maar denk nu niet dat er niemand meer te vertrouwen is...want dat is echt niet zo. Veel sterkte en groetjes, Ton Rijkers |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ->caline<- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2002 | ||
| Thema's: | ||