Drup
Op het dakraampje
Drup,drup
Steeds meer
In strijd voor een plekje
Op de spiegel
Naar mijn wereld
Stiekumpjes observeren
Stilletjes raden
En zich heimelijk afvragen
Wat er gebeuren zal
Zoete muziek reikt hun waterige oortjes
En mijn taferelen
Hun troebele oogjes
Liggend op dit matje
Heb ik ze door
De druppies op het glas,
Zoals ze daar wazig zitten te kijken
Net fonkelende sterretjes
Onder het licht van de maan
Net tranen van blijdschap
Alleszegend in zijn eenvoud
Zo lijken de druppies
In het schijnsel van mijn kaarsjes...
Niets doet mij een groter genoegen
Dan ze te zien dansen
Spelen,
Lachen op het ritme
En dan samen te smelten
Liefdevol,
En mijn raam verlaten
Naar een hoger extase-sfeertje